قلمرو جغرافیایی آنها به واحدهایی تحت عنوان «ایالت» تقسیم بندی می شد که در مجموع به 31 ایالت می رسید.
عناصر اصلی تقسیمات کشوری به ترتیب عبارت بودند از: ایالت، ولایت، بلوک و قصبه.
در دورۀ قاجاریه ایران به چهار ایالت و دوازده ولایت تقسیم شد. این ایالت ها عبارت بودند از:
آذربایجان، کرمان و بلوچستان، فارس و بنادر، خراسان و سیستان
در سال 1316 با تصویب قانون تقسیمات کشوری، ایران به ده استان که نام هر استان یک عدد بود و 49 شهرستان تقسیم شد.
هر استان به چند شهرستان و هر شهرستان به چند بخش و هر بخش به چند دهستان و هر دهستان به چند قصبه تقسیم می شد.
درسال 1357 ه.ش در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی، ایران به 24 استان تقسیم شد.
در سال 1372 ه.ش طرح اولین استان جدید با نام اردبیل به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و پس از آن در سال های بعد استان های قم، قزوین، گلستان، خراسان های شمالی، رضوی، جنوبی و البرز اضافه شدند.